Salm 142

(Heb. 143)

War-zu ennout e savan va ene,
Doue madelezuz !

¹ Aotrou, klev va fedenn, selaou va aspedenn :
Hervez da bromesaou ha da justis, respont ahanon ;
² Na zeu ket da varn da zervicher ;
Ne vefe reiz dirazout tra veo ebed.

³ Poursu va ene a ra an enebour,
Flastra a ra d’an douar va buhez,
O vounta ahanon a-dreñv en deñvalijenn
Evel ar re varo da viken.
⁴ Brevet eo ennon va spered,
Em c’hreiz mantret va c’halon.

⁵ Soñjal a ran en deiziou a-wechall
O prederia war da oll oberou,
E labouriou da zaouarn e soñjan.
⁶ Astenn a ran va daouarn warzu ennout,
Va ene ’zo ’vel eun douar skuiz ouz da c’hortoz.

⁷ Buan, respont ahanon, Aotrou !
War zisterraad e ya va spered
Na guz ket da zremm ouzin :
Pe e vin heñvel ouz ar re a ziskenn er bez.

⁸ Gra din kleved abred da vadelez,
Ennout e fizian.
Diskouez din an hent da vond :
War-zu ennout e tougan va ene.

⁹ Saveta ahanon euz va enebourien, Aotrou,
En da gichenn em-bo gwarez.
¹⁰ Kelenn ahanon d’ober da youl,
Rag Te eo va Doue.
Da Spered madelezuz am reno
War an douar plên.

¹¹ Ablamour d’az Ano, Aotrou, gra ma vevin,
Gand da justis, tenn euz an anken va ene !
¹² Dre c’hras, distruj va enebourien,
Kas da get oll waskerien va ene,
Rag bez ez on da zervicher !

Gra din kleved abred da vadelez,
ennout e fizian.

« Ne vez ket jutizet an den dre oberou al Lezenn, med dre ar feiz e Jezuz Krist nemed ken. » (Gal. 2,16)