1 « Amen, amen, e lavaran deoh : kement hini ne ’z a ket e kraou an deñved dre an nor, med dre eul leh all, hennez a zo eul laer hag eun torfetour. 2 An hini a ya e-barz dre an nor a zo mesaer an deñved. 3 Ar porzier a zigor dezañ hag an deñved a glev e vouez. Gelver a ra e zeñved-dezañ dre o ano, hag o has er-mêz. 4 P’e-neus lakeet er-mêz an oll re a zo dezañ, e kerz en o raog ha mond a ra an deñved d’e heul, peogwir e anavezont e vouez. 5 Ne ’z aint biken da heul eun estrañjour med tehed a raint kuit dioutañ, peogwir n’anavezont ket mouez an estrañjourien. » 6 Setu ar barabolenn lavaret dezo gand Jezuz, med ne gomprenont ket euz petra ema o komz dezo.
7 Ha Jezuz da lavared c’hoaz : « Amen, amen, e lavaran deoh : me eo dor an deñved. 8 An oll re hag a zo deut em raog a zo laeron ha torfetourien. Med n’int ket bet selaouet gand an deñved. 9 Me eo hag a zo an nor : kement hini hag a ya e-barz drezon a vo salvet : mond a ray e-barz, dond er-mêz ha kaoud ar peuri. 10 Ne zeu al laer nemed evid laerez, taga ha lakaad d’ar maro. Med dond a ran-me evid ma vo ar vuhez ganto, ha ma vo-hi ganto diouz an druill. »
11 Me eo ar mesaer mad : ar mesaer mad a ro e vuhez evid e zeñved. 12 An den diwar-hopr – an hini n’eo ket-eñ ar mesaer ha n’eo ket an deñved dezañ – hennez, pa wel ar bleiz o tond, a zilez an deñved hag a deh kuit : skrapet ha strewet int gand ar bleiz. 13 Rag n’eo nemed eun den diwar-hopr ha n’eo ket chalet gand an deñved. 14 Me eo ar mesaer mad : anaoud a ran ma re-din hag anavezet on ganto, 15 evel m’on anavezet gand an Tad hag eo-eñ anavezet ganin. Ha ma buhez a roan evid an deñved.
16 Deñved all am-eus ha n’int ket euz ar hraou-deñved-mañ. Ar re-ze ive a rankan ren. Kleved a raint ma mouez, ha bez’ e vo eun dropell hepken, eur mesaer nemetañ. »
17 « Evid an dra-mañ on karet gand an Tad : peogwir e roan ma buhez evid he hemer en-dro. 18 Den ebed n’he zenn kuit diganin, med he roi a ran-me euz ma ferz ma-unan. Ar galloud am-eus d’he roi hag ar galloud d’he hemer en-dro : setu aze ar gourhemenn am-eus resevet digand ma Zad. »
19 Abalamour d’ar homzou-ze e sav dizemgleo e-touez ar Juzevien. 20 Kalz anezo a lavar : « Eun diaoul a zo gantañ, ha koll a ra e skiant-vad. Perag chom d’e zelaou ? » 21 Lod all a lavar : « Ar homzou-ze ne zeuont ket euz an den hag a zo eun diaoul gantañ ; daoust hag e hell eun diaoul digori daoulagad eun den dall ? »
22 Erruoud a ra gouel an Dedi, e Jeruzalem. Bez’ edo ar goañv. 23 Jezuz a oa o vond-dond en templ, dindan porched Salomon. 24 Setu ma teu ar Juzevien en-dro dezañ hag e lavaront : « Beteg pevare e talhi or spered en entremar ? Ma ’z out ar Mesi, henn lavar deom en eun doare sklêr ». 25 Ha Jezuz da respont dezo : « Henn lavaret em-eus deoh ha ne gredit ket. An oberou a ran, en ano ma Zad, a ro, int o-unan, testeni din. 26 Med c’hwi ne gredit ket, peogwir n’oh ket euz ma deñved. 27 Ma deñved-din a glev ma mouez, o ananoud a ran-me, dond a reont d’am heul, 28 hag e roan dezo ar vuhez peurbaduz. Biken ne vint kollet, evid atao, ha den ebed n’o skrapo diouz ma daouarn. 29 Ma Zad hag e-neus o roet din a zo brasoh eged an oll ; ha den ebed ne hell skrapa diouz dorn an Tad. 30 Me hag an Tad a zo unan. »
31 Ar Juzevien a zegas mein adarre evid e labeza. 32 Respont a ra Jezuz dezo : « Diskouezet em-eus deoh kalz oberou kaer, a-berz ma Zad : evid pehini euz an oberou-ze ez on labezet ganeoh ? » 33 Hag ar Juzevien da respont : « Evid eun oberenn gaer, nann ! Da labeza a reom evid eur blasfem : te, eun den, en em lak Doue da-unan. » 34 Respont a ra Jezuz dezo : « Daoust ha n’eo ket skrivet en ho lezenn : “Lavaret em-eus : doueou oh” ? 35 Ma ro-hi an ano a zoueou d’ar re a zeu komz Doue beteg enno – ha ne hell ket ar Skritur beza distrujet – 36 penaoz e lavarit-c’hwi d’an hini bet santelleet ha kaset gand an Tad er bed : “Blasfemi a rez”, dre m’em-eus lavaret : “Mab Doue on” ? 37 Ma ne ran ket oberou ma Zad, na gredit ket ennon. 38 Med ma ran an oberou-ze, zoken ma ne gredit ket ennon, kredit em oberou, evid ma ouezot hag anavezot ema an Tad ennon ha me en Tad. » 39 Neuze e klaskont, eur wech c’hoaz, e harza, med tehed a ra kuit a-dre o daouarn.
40 Mond a ra en-dro d’an tu all d’ar Stèr-Jourdan, d’al leh m’e-noa Yann bedezet ennañ da genta ; ha chom a ra eno. 41 Kalz tud a zeu davetañ hag e lavaront : « Yann n’e-neus greet sin ebed, med deut eo da wir pep tra bet lavaret gantañ diwar-benn hemañ. » 42 Hag eno e kred kalz tud ennañ.