1 Ha krogi a ra da gomz dezo dre barabolennou : « Eun den a blant eur winieg, a lak eur gael tro-dro dezi, a gleuz eur waskell hag a zav eun tour ? He feurmi a ra da winierien, ha mond kuit da bell.
2 D’ar mare mad, e kas eur zervicher d’ar winierien evid kaoud lod euz frouez ar winieg diganto. 3 E baka a reont, skoi gantañ hag e gas kuit heb netra. 4 Adarre e kas dezo eur zervicher all. Hemañ ive a skoont war e benn, hag a reont vil dezañ. 5 Kas a ra unan all : hennez a lazont ; ha kalz re all : lod a wallgasont, lod a lazont.
6 N’eus dezañ nemed eur mab, karet gantañ. E gas a ra daveto, o lavared : « Doujañs o-do ouz ma mab. » 7 Med ar winierien-ze a lavar an eil d’egile : « Hemañ eo ar pennher ! Deom ! Lazom-eñ ! Hag an herez a vo deom ! » 8 E gemer a reont, e laza hag e daoler e-mêz ar winieg. 9 Petra a raio aotrou ar winieg ? Dond a raio da lakaad ar winierien d’ar maro, ha roi e winieg da dud all. »
10 « Ha n’ho-peus ket lennet an dra-mañ er Skritur ? : “Ar mên bet stlapet kuit gand ar zaverien, hennez a zo deut da veza ar mên-korn. 11 Euz Doue eo deut hemañ ha souezuz eo d’on daoulagad”. »
12 Klask a reent lakaad o daouarn warnañ, med aon o-deus rag ar bobl. Rag goud a ouzont eo evito e-neus-eñ lavaret ar barabolenn-ze. Hag ouz e lezel, ez eont kuit.
13 Kas a reont davetañ eun nebeud farizianed hag heriodianed, evid e baka en e gomzou. 14 Hag eet beteg ennañ, e lavaront dezañ : « Mestr, gouzoud a reom ez out eun den gwirieg, ha ne zamantez da zen ebed ; rag ne zellez ket ouz penn an dud, med kelenn a rez hent Doue hervez ar wirionez. Daoust hag eo permetet roi taillou da Zezar, ya pe get ? Daoust hag e room pe ne room ket ? »
15 Anaoud a rao filpousèrèz, ha lavared dezo : « Perag emaoh ouz ma zenti ? Degasit din eun diner, ma welin. » 16 E degas a reont. Hag eñ da lavared dezo : « Euz piou eo ar skeudenn-mañ, hag an enskrivadur-mañ ? » Respont a reont : « Euz Sezar. » 17 Ha neuze e lavar Jezuz dezo : « Ar pez a zo da Zezar, rentit da Zezar ! Ha da Zoue ar pez a zo da Zoue ! » Hag e oant souezet-braz gantañ.
18 Dond a ra beteg ennañ ar zaduseaned, ar re a lavar n’eus adsao ebed evid ar re varo, hag e reont goulennou outañ : 19 « Mestr, emezo, skrivet e-neus Moizez kement-mañ evidom : “Ma varv breur unan bennag, o lezel war e lerh eur wreg heb bugel ebed, ra gemero e vreur gwreg hennez ha ra grouo diskennidi d’e vreur !”
20 Bez’ e oa seiz breur : an hini kenta a gemer gwreg, hag a varv heb lezel diskennad ebed. 21 An eil he hemer hag a varv heb lezel diskennad ebed ; hag evel-se evid an trede 22 hag ar zeiz : ne lezont diskennad ebed. War-lerh peb unan, e varv ar vaouez ive. 23 D’an adsao, pa adsavint, da behini e vo-hi gwreg ? Rag o zeiz o-deus he bet da wreg. »
24 Jezuz a lavar dezo : « Fazia a rit, hagen abeg da betra ? Dre n’anavezit nag ar Skrituriou na galloud Doue. 25 Rag, pa adsavo ar re varo, ne zimezint ket ha ne vint ket dimezet, med evel êlez an neñvou e vint. 26 Ha diwar-benn ar re varo hag o adsao, n’ho-peus ket lennet e leor Moizez, penaoz e komz Doue dezañ, e-kichenn ar Vodenn, o lavared : “Me, Doue Abraham ha Doue Izaak ha Doue Jakob” ? 27 N’eo ket Doue ar re varo med hini ar re veo : fazia a rit kalz. »
28 Unan euz ar skriverien a dosta outañ. O hlevet e-neus o tabutal ha gweled a ra e-neus-eñ respontet mad. Goulenn a ra digantañ : « Pehini e-touez ar gourhemennou eo an hini kenta ? »
29 Ha Jezuz da respont : « An hini kenta eo : “Selaou, Izrael ! An Aotrou, on Doue eo an Aotrou nemetañ, 30 hag an Aotrou, da Zoue, a gari gand da oll galon, gand da oll ene, gand da oll spered, ha gand da oll nerz !” 31 An eil eo hemañ : “Da nesa a gari eveldout da-unan !” Brasoh gourhemenn eged ar re-mañ, n’eus nikun all ebed. »
32 Ar skriver a lavar dezañ : « Mad ! Mestr, gand gwirionez eo az-peus lavaret : n’eus nemed eun Doue ha n’eus hini all ebed nemetañ. 33 Hag e gared gand an oll galon, gand an oll halloud, gand an oll nerz, ha kared an nesa eveldor an-unan, a zo dreist an oll loskadou ha sakrifisou. » 34 O weled e-neus respontet gand skiant, e lavar Jezuz dezañ : « N’emaout ket pell diouz rouantelez Doue. » Ha ne grede den ebed ken ober goulennou outañ.
35 E-pad m’ema-en o kelenn en templ, e komz Jezuz dezo, o lavared : « Penaoz e lavar ar skriverien eo ar Mesi mab da Zavid ? 36 Lavaret e-neus David e-unan, dre ar Spered Santel : “Lavaret e-neus an Aotrou d’am Aotrou : azez en tu dehou din, beteg ma lakain da enebourien dindan da dreid”. 37 David e-unan a ra “Aotrou” dezañ : a-beleh ez eo e vab ? » An engroez niveruz e zelaou gand plijadur.
38 En e gelennadurez e lavare : « Diwallit diouz ar skriverien : bez’ e fell dezo bale gand saeou hir, ha kaoud saludou war al leurgêriou, 39 kadoriou kenta er zinagogennou, ha gweleou a enor er prejou. 40 Ar re-ze, debrerien tier an intañvezed, a ra van ive da bedi e-pad pell. Seul wasoh e vo o barn. »
41 Azeza a ra dirag an teñzor, ha selled penaoz e taol an dud moneiz e-barz. Kalz tud pinvidig a daol eur bern. 42 Dond a ra eun intañvez paour, ha taoler daou bezig, da lavared eo eur hard gwenneg.
43 O hervel e ziskibien en e gichenn, e lavar-eñ : « Amen, lavared a ran deoh : an intañvez paour-ze he-deus taolet muioh eged an oll re all hag o-deus taolet en teñzor. 44 Rag int o-deus taolet euz ar pez o-doa ouspenn. Med hi euz ar pez a vanke dezi, pep tra, kement he-doa ; tao let he-deus kement a jome ganti evid beva. »