Pennad pevarzeg

« Me eo an hent »

¹ « Ra jomo ho kalon heb beza strafuillet : kredi a rit e Doue, kredit ennon-me ive. ² E ti ma Zad ez eus kalz plasou. A-nez da-ze daoust hag am-befe lavaret deoh : “Mond a ran da brienti deoh eur plas” ? Ha ma ’z an da brienti eur plas deoh, e teuin en-dro d’ho kas ganin, evid ma viot ive el leh m’emaon-me ennañ. ⁴ Ha d’al leh ez an e ouzit an hent. » ⁵ Ha Tomaz da lavared dezañ : « Aotrou, n’ouzom ket da beleh emaout o vond : penaoz eh anavezfem-ni an hent ? » ⁶ Jezuz a respont dezañ : « Me eo an hent, ar wirionez hag ar vuhez. Ne zeu den ebed d’an Tad nemed drezon. ⁷ M’am anavezit e anavezot an Tad. Adaleg bremañ, e anaoud a rit hag e welet ho-peus. »

« En Tad emaon-me »

⁸ Filip a lavar dezañ : « Aotrou, diskouez an Tad deom eta, hag a-walh eo an dra-ze evidom. » ⁹ Lavared a ra Jezuz dezañ : « Keid-all ’zo emaon ganeoh ha n’am anavezit ket, Filip ! An hini e-neus ma gwelet e-neus gwelet an Tad. Penaoz e lavarez : “Diskouez deom an Tad” ? ¹⁰ Ha ne gredez ket emaon-me en Tad hag an Tad ennon ? Ar homzou a lavaran deoh, n’o lavaran ket euz ma ferz ma-unan ; d’ar hontrol, eo an Tad o chom ennon hag a ra e oberou.

¹¹ Ma hredit ’ta : en Tad emaon-me hag ennon ema an Tad. Pa ne ve ken, kredit en abeg d’am oberou. ¹² Amen, amen, e lavaran deoh : nep piou bennag a gred ennon, a raio, eñ ive, an oberou a ran, ha traou brasoh a raio zoken, ablamour ma ’z an-me war-zu an Tad. ¹³ Hag ar pez a houlennot em ano, henn obera rin, evid ma vo lakeet an Taden e hloar dre ar Mab. ¹⁴ Ma houlennit eun dra bennag em ano, henn ober a rin. ¹⁵ M’am harit, e virot ma gourhemennou. »

Ar Frealzour, ar Spered a wirionez

¹⁶ « Pedi a rin an Tad hag e roio-eñ deoh eur Frealzour all hag a vo ganeoh da viken, ¹⁷ ar Spered a wirionez na hell ket ar bed e zegemer, peogwir n’e wel ket ha n’e anavez ket. C’hwi a-vad e anavez, rag chom a ra en ho touez ha bez’ e vo ennoh.

¹⁸ N’ho lezin ket evel emzivaded, dond a ran beteg ennoh. ¹⁹ Eun tammig amzer c’hoaz ha ne vin ket gwelet ken gand ar bed, med c’hwi am gwelo, rag beo on ha beo e viot ive. ²⁰ En deiz-se eh anavezot ez on em Zad, ha c’hwi ennon, ha me ennoh. ²¹ An hini ema ma gourhemennou gantañ hag o mir, hennez eo ez on-me karet gantañ. An hini am har a vo karet gand an Tad, ha me e garo hag en em ziskouezo dezañ.

²² Judaz, n’eo ket an Iskariot, a lavar dezañ : « Aotrou, petra ’zo c’hoarvezet evid m’en em ziskouezi deom ha n’eo ket d’ar bed ? » ²³ Jezuz a respont hag a lavar dezañ : « An hini am har a viro ma homzou, ha karet e vo gand ma Zad, hag e teuim davetañ hag e raim on annez ennañ. ²⁴ An hini n’am har ket, ne vir ket ma homzou. Ar homzou a glevit n’int ket euz ma ferz, med a-berz ma Zad hag e-neus ma haset.

²⁵ E-pad ma oan o chom ganeoh, em-eus lavaret deoh an oll draou-ze. ²⁶ Med ar Frealzour, ar Spered Santel hag a zo kaset gand an Tad em ano, hennez a zesko deoh pep tra : degas a ray soñj deoh euz pep tra bet lavaret deoh ganin. »

« Ma feoh a roan deoh »

²⁷ « Ar peoh a lezan ganeoh, ma feoh a roan deoh. N’e roan ket deoh e-giz ma ro ar bed. Ra jomo ho kalonou eta heb beza strafuillet hag heb kaoud aon. ²⁸ Klevet ho-peus, lavaret em-eus deoh : mond a ran kuit ha dond a ran davedoh. M’am harfeh e vefeh leun a levenez, peogwir ez an daved an Tad, rag brasoh egedon eo an Tad. ²⁹ Bremañ em-eus lavaret deoh a-raog ma c’hoarvezo an dra-ze, evid ma kredot pa hoarvezo. ³⁰ Ne gomzin ket kalz ganeoh ken. Rag dond a ra priñs ar bed, hag ennon n’eus netra dezañ. ³¹ Med, evid ma ouezo ar bed e karan an Tad, e ran pep tra e-giz m’e-neus an Tad gourhemennet din. War zao ! Deom kuit ahann. »