Accueil  -  Les évangiles en breton  -  An Aviel hervez Sant Mark  -  Traduction Danielou  -  An aviel hervez Sant Mark – Pennad 13

An aviel hervez Sant Mark
Pennad 13

Pennad trizeg

Sinou fin ar bed

1 P’ema o tond er-mêz euz an templ, e lavar unan euz e ziskibien dezañ : « Mestr ! Sell ! Pebez mein ! Pebez savaduriou ! » 2 Ha Jezuz da respont dezañ : « Selled a rez ouz ar zavaduriou braz-se ? Ne vo ket lezet amañ mên war vên heb beza distrujet ! »

3 Azezet e oa war Menez-an-Olivez, a-wel d’an templ. Pèr, Jakez, Yann hag Andreo a ree goulennou outañ, en o fart o-unan : 4 « Lavar deom pevare e c’hoarvezo an dra-ze ? Ha pe zin a vo pa zeuio kement-se da veza sevenet ? »

5 Krogi a ra Jezuz da lavared dezo : « Diwallit da veza touellet gand den ebed. 6 Rag dond a raio kalz em ano, o lavared : “Me eo !”. Ha kalz a vo touellet ganto. 7 Pa glevot ano euz brezeliou ha trouziou brezel, n’en em jalit ket : red eo da gement-se erruoud. Med n’eo ket c’hoaz ar fin. 8 Rag en em zevel a raio broad a-eneb broad, rouantelez a-eneb rouantelez. Bez’ e vo meur a gren-douar, e leh pe leh, ha meur a gernez. Penn kenta poaniou ar gwilioud e vo kement-se. »

« Roet e viot ganto »

9 « C’hwi, taolit evez ouzoh hoh-unan ! Roet e viot ganto d’ar zanedrin. Skoet e vo ganeoh er zinagogennou. Kaset e viot dirag gouarnourien ha rouaned, en abeg din, evel eun testeni evito. 10 Med red eo da genta embann ar helou mad d’an oll vroadou.

11 Pa viot kaset ha roet ganto, n’en em jalit ket en a-raog, diwar-benn ar pez a lavarot. Med ar pez a vo roet deoh d’ar mare-ze, lavarit-eñ, rag n’eo ket c’hwi a gomzo, med ar Spered Santel. 12 Eur breur a roio e vreur d’ar maro, eun tad e vugel. Bugale en em zavo a-eneb o herent hag o haso d’ar maro. 13 Kasaet e viot gand an oll dud, en abeg d’am ano. Medan hini a zalho mad beteg ar fin, hennez a vo salvet. »

Ar wallzismegañs spontuz

14 « Pa welot ar wallzismegañs spontuz o ren el leh na zle ket beza ennañ, ra gompreno an hini a lenn !… Neuze, ra deho war-zu ar meneziou ar re a zo e Bro-Jude ! 15 An neb a zo war al leurenn-doenn, arabad dezañ diskenn ha dond tre en ti da gemer tra-pe-dra e-barz. 16 Hag an neb a zo er park, arabad dezañ dond war e giz da gemer e vantell.

17 Gwaz-a-ze evid ar gwragez a vo o tougen pe o vaga en deiziou-ze ! 18 Pedit evid na hoarvezo ket kement-se e-pad ar goañv. 19 Rag bez’ e vo en deiziou-ze eur glahar euz ar seurt n’eus ket bet e bar dezañ, abaoe penn kenta ar grouidigez bet krouet gand Doue beteg bremañ, hag e-giz na vo ket mui. 20 Ha ma ne vije ket bet an deiziou-ze berreet gand Doue, ne vefe saveteet den ebed. Med o berreet e-neus, ablamour d’ar re bet dibabet gantañ. »

Falskristou ha profeted faoz

21 « Neuze, ma lavar unan bennag deoh : “Sell, aman, ar Hrist ! Sell, aze ema !” na gredit ket. 22 Rag sevel a raio falskristou ha profeted faoz. Ober a raint sinou ha burzudou evid lakaad, ma ve posubl, an dibabidi da ziheñcha. 23 Evidoh, taolit evez ! Raglavaret em-eus pep tra deoh. »

Donedigez mab an den

24 « Med en deiziou-ze, goude seurt trubuill, e teuio an heol da deñvallaad. Al loar ne roio ket he sklerijenn ken. 25 Ar stered en em lakaio da goueza euz an neñv, ha distardet e vo galloudou an neñvou.

26 Neuze, e welint mab an den o tond er houmoul, gand kalz a halloud hag a hloar. 27 Goude-ze, e kaso e êlez, e tastumo e zibabidi euz ar pevar avel, euz penn all an douar beteg penn all an neñv. »

Ar wezenn-fiez o tiglora he broñsou

28 « Diwar ar wezenn-fiez deskit ar barabolenn-mañ : kerkent ha ma teu he skourrou da veza tener, ha ma kresk he deliou, e ouzoh ema tost an hañv. 29 Evel-se, c’hwi ive, pa welot kement-se o c’hoarvezoud, gouezit ema-eñ tost, e toull an nor.

30 Amen, lavared a ran deoh, ne dremeno ket ar rummad-mañ a-raog ma c’hoarvezo kement-se. 31 Tremen a raio an douar gand an neñv : ma homzou, nann, ne dremenint ket. 32 Evid an deiz-se, pe an eur ? Den ne oar, nag êlez an neñv nag ar Mab, n’eus nemed an Tad. »

Beillit

33 « Bezit war evez ! Chomit dihun ! Rag n’ouzoh ket pegoulz e vo ar mare. 34 Evel ma ’z eo evid eun den eet kuit da bell, lezet gantañ e di ha roet ar galloud d’e zervicherien, da bep hini e labour, ha d’ar porzier e-neus gourhemennet beilla.

35 Beillit eta ! N’ ouzoh ket pevare e teuio mestr an ti : diwezad, pe e-kreiz an noz, pe pa gan ar hillog, pe diouz ar mintin. 36 Gand aon na zeufe a-daol-trumm, ha n’ho kavfe kousket. 37 Ar pez a lavaran deoh, henn lavared a ran d’an oll : « Beillit ! »